Beyinli Canavarlar Şiiri - İdris Çetin

Ağla! Gülmek için ağla…
Köpüklü bir ırmak gibi durmadan çağla.
Naas ve Felak’ı okuyarak,
Şeytanını kör düğümle bağla.
Kalk ve haykır dünyalara,
Bir sesin yükseldiğini iki dudaktan,
Körler, sağırlar ve dilsizler duysunlar,
Menfaatlerinin çarkı, ters dönmeye başlasa da,
Beyinli canavarlar tarlasında…
Yılanlar, akrepler daha dost şu anda,
Merhametli bir kalp bulamıyorum,
Boğazdan yükseklerde…

Çağıltı çağlasa da, bastır kahpe sesleri,
Yut sana kapalı olan perdeleri.
Elek ol; ele, sudan, topraktan,
Bak karşına ne yaratıklar çıkacak,
Hepsi de su ve topraktan,
İki gözlü, iki ayaklı, rengârenk,
Boyunları ayakların altında kalmış.
Bu, madalyanın bir yüzü,
İkincisi Kuran’dan alıyor suyunu,
Hak ve adaleti buluyor en masumu.

Sürünenler de ayağa dimdik kalkacak,
İslam’ın kardeşlik tohumlarını saçacak,
Dünyanın her tarafında sevgi çiçekleri açacak.
Korkmayın; eller bağlanır, ayaklar ve ağızlar da,
Bağlanmadık tek bir kıvılcım var;
Vücudun sonsuz derinliğinde,
Duvarları etten ve kemiktendir,
Çağıltı ve kalp iki kutbun eteğidir.
Oyalandı, Müslümanlar ufak meseleler peşinde,
Dini İslam’ın adâleti, elde yok, dilde de,
Ümitsizlik ve sorumsuzluk,
Çadırını kurmuşuz, en ücra beldelerde,
Çadır ki direği kurtlanmış,
Altındaki çürümüş elmalar,
Tuzak olarak bekler;
Dünyadaki zulmü görenler,
Daha ne kadar oyalanacaklar…

Yılan yalanı bilmez, yalan da yılanı,
Şeytanla nefis bir kazanın dibinde,
Kuruyorlar Müslümanlar için aldatmaca planı,
Haşlanarak masaya konan et,
Kapalı tencereler açılmadan alınırsa,
Daha çok şeytan ve nefis yeriz,
Başımızı kaldırmadan…

6 Haziran 1992
Konya