BEYİNCİĞİM
kocaman bir baş
ufalıp büzülmüş
tonlarca sırra
ve bir o kadar
mahrem düşlere
ev sahibi
kimselerin çözemediği
kara kutucuk
beyinciğim
baş belam
nolurdu sanki
unutabilmeyi de öğrenebilseydin
yepyeni bir hasletin olurdu
deli miyim ne?
olabilse miydim keşke de?
mutlu olur muydum
hiç olmadığım kadar
boş vermeyi
saklanabilmeyi köşe bucak
beceremedikten sonra
boşu boşuna
başımın üstünde
taşımanın ne anlamı var ki
başarmak değil ki
bir yudum mutluluk
yaşamdan haz payını almak
ve onu da paylaşmak değil mi
taşı dur ömür boyu hamalca
yük değilse nedir şimdi bu
daha çok olanda
renkli değilse dünya
gökkuşağının altında
azlığına mı şükretmeli?..24.2.2013
Yusuf Işık 3
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 10:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/05/beyincigim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!