yersiz
yurtsuz
bir diyardan
bir diyara göç etmiş
kuşlar gibiydik
üşüdükçe bir kuytuda
kanatlarımızı sürterek ısınan
ürpermiş
bizliğe sarılmış
yalnızlar gibiydik
ben bir beni bildin
ben bir seni
yoktu
anlarımızda onlar
ben hep seni koklardım
ve mutluluk dediğin
sen kokardı
buram buram
mor sümbüller
şimdi sen
benden ayrı uçtuğun ülkende
düşürme sakın
yerlere yüreğini
basmasınlar üzerine
toprak diye
tepinerek
kalmasın ayak izleri
kirletmesinler
mateminden sulanmış
pestilini
ah
beyhude zamanlar gibi
senle bir olup
bir boşluğa
bir tarihe sarılarak düşmek vardı ya
ıslak bir sonbahar gecesinden
üzerlerimizi
sapsarı yapraklar kaplayarak
düşmek dediğin
senle
ölmekse de
Kayıt Tarihi : 16.4.2007 17:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)