Beyhude ömrümün kalan zamanı,
Gözümde tükenmiş her hayranı.
Günler geçer, anılar suskun,
Yıkık viraneden dahada yalnızım.
Ne bahar yeşertir içimde dalı,
Ne de dost omzunda bulur teselli.
Kendi içimde kaybolmuş izim,
Bir eski hatıradan daha sessizim.
Geceler uzun, sabahlar kısır,
Ruhuma vurur her akşam ıssız bir sınır.
Ne bir sıcak el, ne tanıdık bir yüz,
Hüznün koynunda hep aynı gündüz.
Beyhude ömrümün son durağı,
Uzakta kalmış bir rüyanın bucağı.
Gönlüm harabe, yollar ıssız,
Yıkık viraneden de yalnızız…
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 18:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birkan Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/13/beyhude-zaman-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!