Şu şehir…
Sıvasız duvarlarında yoksulluk terliyor,
Çay ocaklarında adamlar, kendi dertlerini demliyor.
Camlarda birikmiş suskunluk, pervazlardan sarkıyor,
Ve bil ki, bazı pencereler sırf içeriyi unutmak için kapanıyor.
Gecenin çakırkeyfi, yıldızları un ufak etmiş,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta