Beyhude ömrüm Şiiri - Furkan Demir 3

Beyhude ömrüm
Boşa geçti nice zaman.
Bu sebeptendir ki;gönlümde bir feveran.
Her daim bir intihal var ,ateş-i suzan .

Gülmeler ;ağlamalara inkilap ettiği hengamda .
Birden idrak edersin;mahiyetini hayatın .
Aynaya bakıp ,yüzünün kırışıklıklarını karıştırdığında.
Birden idrak edersin mahiyetini hayatın.

Düşünüp daldığında,
Kabre yakınlaştığında,
Yanında kimse kalmayınca,
Birden idrak edersin ,mahiyetini hayatın .

Ah-u enin edip ağlarım.ömrüm geçti bi-haber.
Feryâd edip nida eylerim.kim söndürür bu ateşi bi-haber.
Ahu fizar edip derdin dimağında;
Kim işitir beni bi-haber.

Sermaye-i ömrüm nefsimin değil ki,azad olsun.
Bağlanıp meftun olmak lazım.
Ömrü verene,geri alacak olana.
İntisap lazım kudret-i kâmil olana.

Elimdeki küçük bir cüz-i ihtiyarim.
Bilmem bu alem de tek miyim?
Hadiz a’daya karşı.
Hadsiz hacetler varken.

Birden bağırır gür sada ile.
Tek değilsin!
Cüz-i ihtiyarın intisap ile küllîleşir
O halde intisap et kurtul.