Hayat devam ediyor ve darmadağınlığımla yaşlanıyorum.
Pencerimin önünde oturmuş insanları seyrediyorum..
Herkesin yüzünde farklı ifade..
Kiminde acıyla dalmış gözler, kiminde buruk bir gülümseme..
Endişeler saklı kırışmış alınlarda biraz da kırgınlık sanki..
Ruhsuzca yaşamak varmıydı
Olacakların önüne geçilmez
Yüreğim ağlar ama kimseye yenilmez
Onurluyum, başım kimseye eğilmez
Dünyamı sadece sana açmıştım
Sen beni çözemedin, başka tanıdın
Yardım et bana ALLAHIM....
Gözyaşlarımı sil
Unuttur onu bana
Yüreğimi dondur, al onun aşkını
Onu çok sevdim ALLAHIM
Aramıza başkalarını aldı
Gökten binlerce yıldız düştü
Seninde bir parcanı alarak döküldü
Sadakat elini uzatarak yalvardı
Tutun bana düşmezsin diye
Ihanetin cazibesine kandın
Düştün paramparça oldun
Üzgün değilim, mahzun değilim, derdim yok benim
Her gün neşeli olurum, hiçbir şeyi kafama takmam, aşık değilim
Güler geçerim saçmadır aşk, yüreğime söz dinletebilirim
Sana ne dedim, seviyorum mu? Bakma ben bunu her zaman söylerim
Dönmüyor başım, hiç yanmadım, şimdi de yanmıyor yüreğim
Hiç ağlamadım seni tanıdıktan sonra, kaderime isyan etmedim
Geceler karanlık olur mu?
Ayışığında
Şarkılar ağlatır mı?
Hüzünsüz notalarda
Yollar sevinç midir?
Sevgi yoksa sonunda
Gülücüklerimle güller ektim yüzüne
Kuruttun güllerimi art niyetlerinle
Bilmez miydin?
O niyetlere hiç kapımı aralamadım
Tutmadım kimsenin ellerini,
Dilim varmadı aşkım demeye
En mutlu olduğum saatlerde ölmek isterdim
Hiç acılar, hüzünler, ayrılıklar tatmamış gibi
Keşke ölüm, en mutlu olduğumuz saatte gelse
Sonsuz uykuda hep mutlu kalmak için
Uyanırken gözlerimizi
Mutlulukla açsak
Tanrım seni bana sundu..
Bilmiyorsun belki de sen, bulutlar kadar beyaz ve uzaktın bana. Ellerimle dokunacak kadar da yakın.. Gitarımın tellerindeydin bazen, en yumuşak, en hüzünlü notalarında. Bazen tuvalimden bakardı gözlerin, derin ve hüzünlü çizgilerde..
Bir günüm daha sensiz geçiyor ve içmek istiyorum ben. Artık neden diye sormuyorum, biliyorum ki neden niçinler bana yol göstermiyor. Kilitlendim sende kimseler çözemiyor. Yine masama oturdum seni yazıyorum, yazdıkça seni yaşıyorum ve bu bana huzur veriyor.. Keşke seninle şimdi yemyeşil bir ormanda olsaydık. Ağaçların etrafımızı sardığı yolda, yürüseydik yanyana..
Aslında seninle herşeyi yaşıyorum ben. Sabahları kocaman mutlulukla uyanıyorum, gözlerinin aydınlığı sayıyorum odama dolan güneş ışığını. Ona öyle içten gülümsemeliyim ki tüm kaygıları yok olmalı diyorum. Ocaktaki çayı demlerken, acaba çayım güzel olur mu? beğenir mi diye huzursuz oluyorum sanki sen oradaymışsın gibi..Kahvaltı masamı iki kişilik hazırlıyor, çayımı yudumlarken seninle sohbet ediyorum. 'Seni hayallerimde yaşamak değil de, gerçeğim olmanı öyle çok isterdim ki..'
GİZLİ VEDA
Her sözün işliyor nakış gibi sineme
Etme canım gönlüme hicran ile yare
Anma geçmişi yüreğimi dağlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!