Beyhude Şiiri - Ayhan Doğan

Dağıtmışım kendimi sensizliğin şafağına
Sabahı gece! geceyi seherinde bıçaklıyorum
Karanfiller bırakacağın ölü bir sevda
Bir mezar kazıyorum sana

Martıların sessiz çığlıkları
Anne şefkatine hasret yetimin feryadı
Gök gürültüsü yağmurun şakırtısı
Kanıma akan damla damla zehrinin acısı
Yüreğimden beynime vuran zonglamalar
Ne biçim bir duygu bu
Bağırmak geliyor içimden avaz avaz
Haykırmak istiyorum sensizliğin şafağına...

Karanlıkta kaldım ışığım soldu, gitti
Gençliğim gidiyor parmaklarımın arasından
Birer birer dökülüyorum ayak uçlarına
Yüreğimin duvarlarını kanatmak ne çare
Oysa hiçbir aşkın listesinde adım olmadı
Bu gidişle hiç olmayacakta

Caddelere düşen hazan yağmurları
İlk damlasında dökülmüşlüğüm
Her damlasında kahrolmuşluğum var
Bir yanım merhaba diyor yeni gelen aşka
Diğer yanım merhabadan arta kalan
Yüzümün hüzünlü bakışları arasında

Çığlıklarım gecenin güzelliğini dağıtıyor
Kanayan yarama tuz basar gibi...
Yüreğimden dökülen her damlada
Sevdanı öldüremiyorsam kahrolayım! kahrolayım!

Lakin yine yakışmadı bana
Yokluğunun seherinde hatıralarımı kanatmak
Zoruma gidiyor beyhude olmak
Gecelerimi kasıp kavuran hatılaralarla