Beyhude Şiiri - Gürsel Cengiz

Belki birkaç dağı aşamadım
Ama bilesiniz
Ben beyhude yaşamadım

Ara sıra sınardım hayat bilgimi
Çocuktum
Gökteki kuşlar, birde karıncalar çekerdi ilgimi

Sanki tüm dünyanın
Derdini tasasını onlar çeker
Sanırdım çiftçi Mehmet
Karıncalar için buğday eker

Serpilirken
Hep umut suyuyla yıkadım
O küçücük ellerimi
Dedemi hiç tanımadım
Ay dedenin ışığıyla kurdum hayallerimi

Nasihat ederdi toprağa karışan babam
Yiğit mert bir adam ol
Geçte olsa anladım ki
Hayat engebelerle dolu tozlu bir yol

Uzanınca yatağa
Kalbimi çıkarıp alırdım ellerime
Birkaç sevdiğim vardı
Rüyalarımda bile şiirler yazardım
O güllerime

Hayat çektikçe uzayan
Bir ipti, bir garipti
Doğru olmak, doğru sevmek suçtu
Şimdi o yıllarımla beraber
Sevdiklerimde uçtu