Beyhude Şiiri - Müntehir Uyar

Kaç yıldız daha çalacaktı gece.
Evet gök en çok İsa ya yaraşıyordu.
Ama ben Yahuda gibi vicdan azabı çekeceğin günü bekliyordum cehennemin sessiz sedasında.
Kader mi bu tam sana yaslanmışken.
Yoksa bulaşıcı bir keder mi
Bir anlamı olmalıydı bu yalnızlığımın
Eşikte kaldığım her süre.
Sıkboğaz ediyorum kendimi
Aydınlığa da çıkamıyorum
Vazgeçiyorum seninle Necm deki Şira olmaktan
Artık bir yanım Kerbela gibi kıyamet öte yanım araf.
Kalıyorum kalayım ki daha çok yansın
Kalıyorum ki susuzluktan ölsün insanlar