Ömür dediğin şey nisan yağmuru.
Gürleyip geçerde anlayamazsın.
Kibir şakağından, vurur Onur'u.
Kendi katilini tanıyamazsın.
Akıl sus-pus, gönül yamalı bohça.
Minnet söküğünü tutmadı kopça.
Üç duvarı yıkık bir han düşünün.
Geçecek kervanı bekleyip durduk.
Gölgesinde kaldık hazin çöküşün.
En sonunda öfkemizden kudurduk.
Gaipten beklenen muştu gelmedi.
İçimdeki tutsak cani ölmedi.
Deryalar kabarıp dağları yuttu.
Geriye biz kaldık Nuh tufanından.
Ademoğlu gayesini unuttu.
İhaneti gördü kendi kanından.
Merhamet kalplerde külfet sayıldı.
Onlarca günahsız can'a kıyıldı.
Ahların eyvah'a karıştığı gün.
Anlarsın yaşlanan zaman değil ten.
Kefenden gelinlik, kurulur düğün.
Sağında amelin solunda tövben.
Faninin gözünde, gül olur diken.
Toprak, toprak ile kucaklaşırken.
Uğur KARAKAYACI.
Uğur KarakayacıKayıt Tarihi : 19.2.2022 00:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!