Sen de, ben de ayrı yerlerdeyken,
Resimlerdeyken sadece birlikte mutlu günlerimiz,
Gece yalnız kapanırken gözlerim,
Gece olmuş, gündüz olmamış,
Ne önemi var artık.
Ruhumun Kapisi Gozlerim
Gozlerinde aradim aski,
Bir umutla bekledim bir piriltiyi,
Sadece ve sadece gozlerinde aradim aski,
Ama ask yoktu onlarda.
Dakikalar geçer, saat olur,
Saatler geçer, gün olur,
Bir çığlıkla başlayan ömür,
Gün gelir son bulur.
Günesin doğudan batıya göçü gibi,
Gündüz değil gece yaralar beni,
Gündüzün gülüşü kedere bırakır kendini,
Gece olup, herkes tek tek bırakıp gittimi,
Yalnızlık elinde hançeri ile gelir bulur beni.
Yalnız gecede canlanır en güzel hatıralarım,
Merak ediyorum ne zaman aydınlanır karanlık gece?
Ne zaman doğar güneş bu topraklara?
Ay, yıldızlar nerede!
Bulutlarla kaplı gök yüzü.
Karamsarlık kaplayacak neredeyse içimi,
Ve biz yaşlanacağız.
Bir yaz günü eserken ılık akşam yeli,
Bahçedeki güllerin mest eden kokusu yayılırken çevreye,
Kuşlar söylerken şarkılarını ağaç dallarında,
Bizler yaşlanacağız, yan yana,
Kırmızı, yeşil salkımlarını cömertçe sunan asmanın,
Dil Söylemese de, Gözler söylemez mi?
Biliyorum arayıp sormayacaksın bir daha,
Hatta yanıt bile vermeyeceksin yazdıklarıma,
Hiç bir şey olmamış gibi inkardan geleceksin olup biteni.
O zaman, inkar et mavilikteki pembe bulutları,
Iste yine o dindigini sandigim yagmur,
Iste yine esiyor ayni ruzgar,
Ve tekrar basliyor firtina,
Biliyorum yine sureklenecegim uzaklara.
Ama ask iste bu,
Gun gelecek yazmayacagiz zaten birbirimize,
Simdilerdeki merhabamiz da kaybolacak,
Oyle arada hatirlayacagiz birbirimizi,
Ama yinede yazmiyacagiz birbirimize.
Arada denk gelecegiz resimlerimize,
Biraz su, biraz undum,
Zamanla yoguruldum,
Hamur oldum,
Yillar gecti ben oldum.
Yoguruldum bir testi oldum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!