Beygir Şiiri - Mikdat Bal

Elli yıldır beygir nallar dururum
Hala bir çapula giyemedim ben
Bu beygirin nalı çivi tutmuyor
Sebebini bilip diyemedim ben

Taşındım düşündüm kimde kumanda
Bu zavallı beygir aklı samanda
Nereden bulunur böyle zamanda
Bir kilo et alıp yiyemedim ben

Kuyruğunu bir kenara kıstırdım
Yularını bir kazığa astırdım
Semerini üç kişiye bastırdım
Zalimin boynunu eğemedim ben

Oldu bitti hiç geçmedi merağım
Kaşağım körlenmiş yokmuş tarağım
Meğer çuvadızı sokmuş çırağım
Kafam tepem attı sövemedim ben

Bir kilo pirince yanlış oyladık
Boğazlara kadar borcu boyladık
Alacaklı geldi onu payladık
Aniden bastırdı tüyemedim ben

Mikdat der ki adam olmaz beygirler
Her geçtiği yerde durmadan kirler
Kafamda karıştı türlü fikirler
İşte beygir böyle övemedim ben