Beyefendi Şiiri - Ahmet Kenan Çiftçi

Çağ bu çağ değil aranmaz en doğru
Bu dönemde olmuş yanlış bile doğru
Ekmekler,sofralar bir kardeşmiş eskiden
Şimdi fikirler bile olmuş düşman durmadan dövüşerek
İki muhabbet etmeye bile ilim gerektir gerek
Şimdi cahiller en önde üstelik ellerinde bayrak
Ağızlarından çıkanı duymak bile eder bizi harap
Sandık ki kimse sevmez bunları yanıldık
Peşinde çoklar gözüktü gelmedi sonu
Bu ne hal dedik ama yine sustuk
Herkesin sustuğu yerde cahil geçti ileri
Ne söylese doğru değil vardı menfaati
Ya peşine takılan bizden olanlara ne demeli
Devir değişti sanma hakikat aynıydı
Değişen devir değil olmayan liyakattı
Sonra bir koşturmaca başladı sorma fena
İnsanlar cebe bakar oldu akıl oldu heba
Ahlakı ve edebi sorman bile gereksiz
Nerde kaldı ki ahlak ve edep söndü sebepsiz
Paralar dizilirken üst üste sandılar ki biter dertler
Biten yine para oldu dertler daha beter
O suçlu bu suçlu derken gizlendi asıl sorumlu
Bu ne yüz kardeşim yine çıkardı kendini haklı birde
Şaşmalı artık buna meziyet denirse
İnsanı attılar kenara sela bile verilmedi
Topraklar üst üste bindi de giden kim denilmedi
Evler çoğaldı az iken artmalıydı insanlık
Birde ne görelim gittikçe azaldı insanlık
Ondan bundan dem vuruldu dediler medeniyet
Biz medeniyet dediysek bataktayız sen hayal et
Ölen çok oldu mezarlıklar doldu pek tabi
İbret alınmadı ki mezar dediğin taştır denildi
Ölüm arkalara atıldı dünya için yarışıldı
Hadi bari onu kazanalım dediler yine de olmadı
Mertlikten dem vurdular mertlik değildir ki bağırmak
Mertim diye gezenlerin hepsi olmuş şekilci bir kukla
Doğruyu konuşanı attılar kenara çektiler yuhu
Bağıran doğrucu oldu koydular en başa
Efendiler bağırmak horoza yakışır dedik inandıramadık
Meğer ne çok horoz seven varmış sanırsın bu meydan çiftlik
Ne desek inandıramadık çekildik kenara hem de dimdik
Kenarda bile battık gözlerine geldiler üstümüze
Varsın meydanlar,sokaklar sizin olsun beyler
Binalar yapıp asın bayrakları meydan sizindir
Bize yasaklansa türküler biz ağıtlarda da yaşarız
Hepiniz olsa da evli,arabalı,paralı sayılmasa mülkünüz
Bize yeter kağıt,kalem biz onsuz yapamayız
En doğru siz olun bu kafa bir ömür yeter size
Bizim eğrimiz bile yeter yanlışı doğrultmaya
Siz övünün kendi içinizde dinmesin alkışlarınız
Bize ölene dek yeter kara kışlarımız
Sizinle bahara girilmez kaldı ki yazı bekleyelim
Biz hep kışı özleriz sonbaharın ekleri solan çiçekleriyiz
Sizin olduğunuz mevsimin biz hep tersiyiz
Sizin gölgelendiğiniz yerde biz güneşleniriz
Kalsa son bir çeşme ölüme susasak artık biz
Varsa çeşme başında sizden biri seçeriz elbet ölümü
Ölüm bizi bir an ayıracaksa okuruz ölüme rahmet
Yaşam bizi bir araya getirecek olsa bile ona ederiz lanet
Sizle bir olsa artık marifet ve gelecek
Ne marifet isteriz ne geleceğe gelmek
Biz çırak kalalım bildiğimiz yolda ustalık size kalsın
Gelecek bizim derseniz eğer geçmişte bize kalsın
Kahveyle gelmeyin bize sakın
Kahve dost ile içilir hatrı olur ölene dek
Sizin kahveniz sizin olsun burası değil yoksullar diyarı
Biz ararsak sadece aradığımız dostlar sofrası
Sofrayı çoktan kaldırdık biz yiyen dostumuzdur ebedi elbet
Biz kahveyi de çoktan içtik dostlarımızla isteyerek
Bize gelen her gün gelir beyefendi beklemeyiz bir hediye
Yıllar sonra hediyle gelen de elbet vardır bir menfaat sanma bizi gafil
Geldiğine değildir kızmamız anla hele ki gelmediğin günleri analiz et
Biz beklemedik zaten senden bir menfaat bekleyende değil ki bizden
Sen bir şey bekleyenlere durma vaat etmeye devam et
Burdan çıkmaz artık sana bir taraf
Gitte bari en azından düşman olmayalım sana
Biz senin ekmeğine de tokuz bütün fırınlar senin olsa
Yaparız ekmeğimizide etmeyiz minnet dahi sana
Sen var git yoluna talibin çoktur bizene
Bütün yollar benim desen biz geçeriz ovalardan
Yine tenezzül etmeyiz bil ki sana bir parçada olsa
Desen ki herkes benden biz hiç olmaya razıyız
Çoğunluk bende desen biz tek olmaya razıyız
Zenginlik bende desen bizene biz ekmeğe talibiz ve sahibiz
Desen ki ilimde bende gel vereyim istemez edep yeter bize
Anla efendi senden gelen bize gelmesin gelirse de varmasın
Sen kat mülküne bir başka mülkü
Yeter ki gelme bize bende sizdenim diye
Seninle yok ki benzerimiz nasıl sen bizdensin?
Söz uzadı artık keselim ne dersin?
Sen sensin bizde biziz olamayız bir bedende ikiz
Şimdi git bildiğini oku çünkü bizim sözlerimiz sende bırakmaz bir iz