Beybaba Şiiri - Adem Yazar

Bilir misin bazısı ne melun bir yaratık
Öz suçunu çuvala basıyor ya beybaba
Bir günahkar gördüyse başka işi yok artık
Afiş edip duvara asıyor ya beybaba

Tevazusunu silmiş nefsin kibir silgisi
Bir görsen ota çöpe eksik değil ilgisi
Herşeyde bir fikri var, yokken asla bilgisi
Bir halt sanıp kendini kasıyor ya beybaba

Başka dostu yok idi unu bende elerken
Hançer çekmiş, yüzüme dostmuş gibi gülerken
Durma yürü deyip de hep düşmemi dilerken
Ayağını yoluma kösüyor ya beybaba

Hasbamın burnu Kaf'da asilzadeymiş soyu
Vallahi de gözümde beş para etmez huyu
Buluttan nem kapıyor alınganlık diz boyu
Kıldan tüyden sebepten küsüyor ya beybaba

Tekme tokat dalarım, hiddetime uyarsam
Sabrediyorum, atıp tuttuğunu duyarsam
Dur desem, ikaz etsem, hal diliyle uyarsam
Muhabbeti selamı kesiyor ya beybaba

Desinler niyetiyle namaz kılan misali
Yatsıya çıkamayan ucuz yalan misali
Çıngıraklı, engerek sinsi yılan misali
Her fırsatta zehrini kusuyor ya beybaba

İlhâmiyim, insanlık kimisine eziyet
İşte böyle beybaba, budur durum vaziyet
Haksızlığı görünce bildiği tek meziyet
Ahraz olup, put gibi susuyor ya beybaba

Adem YAZAR
15 Ağustos 2022