Beybaba Şiiri - Engin Kaya

Sen gittikten sonra bizim ellerde
Bilirmisin neler oldu beybaba
Edepsizlik kol geziyor yollarda
Hayasızlık hüner oldu beybaba

Haktan kopmuş yönelmişler batına
Ne yüzle dönerler hakkın katına
O senin bindiğin iffet atına
İffetsizler biner oldu beybaba

Harama dalınca beyin kaşığı
Halk kire boyandı baştan aşağı
Kalplerde parlayan iman ışığı
Ne çareki söner oldu beybaba

Yaşam tarzı oldu eylence sefa
Zevkten gayrı şeye yorulmaz kafa
Ne doğruluk kaldı ne ahde vefa
Kul ahdinden döner oldu beybaba

Dost gördümkü tuzak kurar dostuna
Kardeş varki düşmüş kardeş kastına
Bülbül konan gonca gülün üstüne
Şimdi baykuş konar oldu beybaba

Karanlık gecede yanan fenerler
Gündüz güneş doğduğunda sönerler
Dünyadan göçünce ulu çınarlar
Köksüz otlar çınar oldu beybaba

Engin derki fani dünya işinden
Anlamadım dolusundan boşundan
Çok ağladım gidenlerin peşinden
İki gözüm pınar oldu beybaba

HAZİRAN 2008