Yoklukları birbirine ekledim, belki bir bütün olurlar umuduyla.
Yok olmuyormuş her yokluğun ayrı bir acısı var.
Kiminin ki simsiyah kiminin ki ise bembeyaz.
Siyahlar çok canını acıtmıyor insanın, nede olsa siyah bu renk değil bir kere.
Beyazlar çok can sıkıyor, hele bembeyazlar ömür törpüsü.
Siyahlar şeye benzer hani ne derler ona 'ölüm''e.
Yokluğunu bilirsin, içinde hep eksik kalır ama içinde umut olmaz.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta