Sindirdik içimize hüzün ile kederi.
Şükreyledik düşünüp daha fazla beteri.
Şu dünyada bulunmaz yeterin de yeteri.
Nice paşalar geldi, padişahlar tükettik.
Daha dün sanki bana yıllar öncesi zaman.
Mücadele sürüyor yaman üstüne yaman.
Dileyen çok veren yok aman efendim aman.
Ömür denen zamanda neyi tüketmedik ki.
Ağaran saçlarımla beyazları tükettik.
Ne umutla başlayıp sonun getirmedik ki.
Ne de çokça ağıtlar, ahlar, vahlar tükettik.
Taşlaşan kalbimizde çok eyvahlar tükettik.
Süründük ve yerindik sonra ulaştık derken
Sonumuza yaklaştık, ilk anları beklerken.
Selam bile salmadık ardımızdan gıderken,
Önceden kalma bizde merakları tükettik.
İyi dostlar giderken birer birer uzağa,
Farkında olamadık kurulan bu tuzağa.
Çekmeyi de bilmedik kendimizi kızağa.
Saygı sevgi velhasıl kendimizi tükettik.
Kayıt Tarihi : 19.5.2008 10:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Arıkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/19/beyazlari-tukettik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!