Beyazlar İçinde Şiiri - Dicle Deli 2

Neredesin canımın içi
Gözlerim hep seni arıyor
Bekliyorum seni her gece pencere kenarında
Gelmeni, işte ben geldim deyip boynuma sarılmanı
Sana sarılarak hoş geldin deyip ağlamayı
Sensiz geçen günlerimin acısını çıkarmak istiyorum
Bir saniye bile bir ömür gibi geliyor bana, sen yoksun
Uykularım kaçtı, yemek yemez, su içmez oldum, sen yoksun…
Hayat benim için durdu
Yaşayan bir ölüydüm biliyor musun?
Nereden bileceksin ki sen yoktun
Gece gündüz beklerdim seni
Her ayak sesi heyecanlandırırdı beni
Geldi işte derdim
Geleceğini biliyordum, bu sefer geldi
Ama hep yanıltırdın beni, yanılırdım her günkü gibi
Her gün sana inanırdım
Elbet gelecek derdim, beklerdim
Gün oldu, ay oldu, yıl oldu, yıllar oldu ama sen hala yoksun
Ama ben hala bekliyorum, umudumsun
Seven unutmazmış
Sevseydi gelirdi diyorum
Bazen kızıyorum kendime, bu zamana kadar gelmedi, neden bekliyorsun diye
Belki gelmek istiyor gelemiyor diyordum
Belki o da beni düşünüyor ama söyleyemiyor diye hep bir bahane bulurdum
İçimdeki umudu öldürmemek için
Ama zamanla içimdeki umut beni öldürdü
İnancımı kaybediyorum, umudum yok oluyor, gel artık bekliyorum seni
Bekliyorum seni, aynı yerde duruyorum kıpırdayamıyorum
Gözlerimi bile kırpmakta çekiniyorum sen geçersin de göremem diye
Ağlarım bazen
Yaşlar gözümden dökülürken ne vardı yanımda olsaydı da şu gözyaşlarımı silseydi derim
Girseydi şu kapıdan baksaydı bana
Tek kelimeye bile gerek kalmazdı sarılırdım boynuna
Hiç demezdim nerde kaldın onca yıl bekledim seni
Kızamazdım ki sana, ben sana kıyamazdım ki
Sen benim canımsın
İnsan hiç canına kıyabilir mi?
Seni beklerken yıllar geçmeye devam etti
Ve bugün umudum bitti tükendi
Elbet gelecek cümlesine inanmıyorum artık
Dışardakiayak sesleri kalbimin daha hızlı atmasına sebep değil
Sadece kendime acıyorum
Onca yıl bekledim seni bıkmadan usanmadan
Hayret ediyorum kendime
Nasıl beklemişim onca sene
Kim beklerdi seni benim beklediğim kadar
Kim severdi seni benim sevdiğim kadar
Tek bir gülüşün bile yeterdi beni mutlu etmeye
Söze gerek kalmazdı
Gözlerimiz anlaşırdı zaten
Çok isterdim seni beyazlar içinde görmeyi
Beraber dans etmeyi,dans ederken kulağına seni seviyorum diye fısıldamayı
Hayalim gerçekleşmeyecek biliyorum
Ne senin geleceğin var, ne de benim daha fazla beklemeye gücüm
Ben sana koşar adımlarla geldim, sen daha ilk adımı atmadan
Ben hazırdım her şeyden vazgeçmeye, sen yeter ki yanımda uyan
Ben sana zaten yıllarımı verdim senin haberin olmadan
Gidiyorum, yine haberin olmadan hem de arkama dönüp bakmadan
Gözlerimi kırpmaya çekinmiyorum
Ağlamıyorum artık,o pencere kenarında da oturmuyorum biliyor musun?
Benim yaşama sebebimdin
Madem sen gelmedin, yoksun, yaşama sebebim de yok artık
Ben niye yaşıyorum ki
Ne için nefes alıyorum ki
Neden canımı acıtıyorum ki
Şimdi herşeye veda ediyorum
Geceye, gündüze, seni yıllarca beklediğim o pencere kenarına
Kâğıda, kaleme, sana yazdığım tüm şiirlere ve bütün anlamlı sözlere
En çok ta sana
Birkaç dakika sonra her şey sona erecek
Bütün bu acılar bitecek,ne çok acı çekmişim meğerne çok yorulmuşum
Ne kadar çok kırılmışım
İnsan en çok sevdiğine kırılırmış
Üzülme sen bilmeyeceksin hiçbirşeyi
Habersiz gidiyorum, seni beklediğimi bilmediğin gibi
Bilmeyeceksin sen gelmediğin için gittiğimi
İnsan canına kıyabilir mi diyordum, kıyabilirmiş
Seni beyazlar içinde görmeyi ben istiyordum ama sana nasipmiş
Kendine iyi bak… Seni Seviyorum…CANIM…