Beyazlar İçinde Şiiri - Alpay Uluğ

Bir gün beyazlar içinde görebilecek miydim seni
Bensiz başka ellere gidecekmiydin benden
Hani bensiz ölüme bile gitmezdin
Ama gittin benim ölümüme hemde koşar adımlarla

Hani birbirimizle yaşayacağımız ve yaşatacaklarımız vardı
Yoksa o düşünceler sadece rüyadan ibaretmiydi
Hani kızımız olacaktı sen saçlarını örüp minicik etekler giydirecektin ona
Hani sabahları öperek uyandıracaktın
işe uğurlayacaktın
ve bana güle güle diyecektin …

Hani sana nerden çıktın karşıma demiştimya
Şimdi neden çıktın diye soruyorum kendime
Mutlu etmek içinmi yok etmek içinmi
Hani hayata birlikte başlayıp
Birlikte kapatacaktık gözlerimizi
Ve sonra mahşerde uyanıp buluşacaktık
Yani oradada yalnız bırakmayacaktın beni
Biliyormusun
artık uyanınca seni görememek korkusu yok içimde
Zaten yoksun…

Artık olmayacak mısın
Bazen diyorumda keşke olmasan
görmesem seni başka ellerde
Dünyada olupta sensizlikle nasıl yaşarım
Sen olmasan bende olmam

Hayat ne garip değimli neler hayal edersin
Neler gelir insanın başına
Üzülüp kahrolsak mı
Yoksa yaşananları unutup ders mi alsak
Ya da kendimizi sonsuz karanlığamı bıraksak

Ben senin için dünyada en zor olan
Yaşamayı ve ölmeyi göze almışken sen sakın geç kalma
Ben gittikten sonra sakın pişman olma

Tam mutluluğu sende bulmuşken
Sevmeyi özlemeyi delice kıskanmayı
Tutkunluğu senliliği sensizliği
Ve yeşilin ne kadar güzel olduğunu
Gözlerinden öğrenmiştim
Ama bir tek unutmayı düşünmemiştim
Zaten nasıl unuturum
Ben sensiz yaşayamam diyordum ya ben sözümü tutuyorum sevgili
Dedimya elimi hiçbir zaman bırakma düşerim diye
Ve işte düştüm şimdi sonsuz karanlığa
Kimse tutamaz artık beni
Başka türlü nasıl unuturdum ki seni