Beyazlar İçinde Şiiri - Recep Şengül

Kanat çırparak uçtu beyaz güvercin
Ardında bırakarak tozdan bir duman
Hatta birkaç tüy havada uçuşan
Ah olmasaydı ayrılık, kederlenmezdik aslında
Ayrılık ki, paramparça anne
Yüreği yorgun, ruhu solgun hem çaresiz
Gidiyor, sonra geri dönüyor avluda
Güvercin gibi.
Ay ince bulutun ardında gizlenmiş
Soğuktan donmuş gibi
Bu gece karanlık çok beyaz.
Güneş son kez doğacak üzerlerine yarın
Sonra gündüz karanlık, gece yine beyaz…
Derken sabah oldu, olmasa dediğimiz
Birkaç adam getirdi, açtı yüzünü
Soğuk ve hissiz öylece upuzun
Yatıyor hareketsiz avlunun ortasında
Beti benzi atmış, o kadar ki; bembeyaz.
Sen diyor kardeş, ağlamayasın sakın
Sus, beyazlar içinde işte o,
Sadece sus ve dua et anne.
Ardından gözyaşı dökmeden ağladı
İçine doğru sessizce
Ağlamasın diye anne.