Ölünce çok ölürler
yazgıları bin yerinden üstlerine kilitli
Kendime söylüyorum içimdekine
bu Pasifik ne ki böyle
yoksula yiğit
bilmez mi ki kazıktan evlerde otururlar
yaşamın arka kapısında
birer avuç pirinç lapasıdır
gülüp sevindikleri
Duyuyor Muson!
görüyor Muson!
Sidr * çekmiş öfkesini
güç bileyliyor
umarı yok yazgısından iplerini kesecek
ölüm ne ki!
yaşamak ne!
çizginin iç tarafındalar
her doğum bir Bangladeş
Ey doğanın dokuz donlu kralı
Sidr yeline ne gerek
gerinsen de doldururdun gömütleri
al işte beş bin beden
ki düşleri hafif çeker geçmişlerinden
bir çırpıda gözleri su
dilleri gülüşleri gün doğusu
derle devşir mahşerine kat
yeni kazıklar ayarlarız biz aldırma
başlarında yeni yuvalar
biner biner sudan çıkar
meme diye gene suyu tutarız
nas’olsa yoklarsın sorarsın ara sıra
hemen de gösterirler
öteki elleriyle ölümü tutanlarız
Ölünce çok ölürler
bedenleri bin yerinden gömüt delikli.
Ali Tekmil / 20.11.07 – Cırmantepe (Güney Dergisi 49.sayı)
* Sidr Kasırgası: Kasım 2007 ‘de Bangladeş kıyılarını vuran ve binlerce kişinin ölümüne yol açan kasırga.
Ali TekmilKayıt Tarihi : 20.11.2007 09:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok yaşasın kuru kuruya yananlar
.
TÜM YORUMLAR (2)