Beyazım Şiiri - Salih Işık

Sesimi duymadan uyuyamayan,
Beni görmeden dayanamayan,
Bana dokunamadan beni seven,
Hislerimizin karşılıklı olduğu bir beyazım vardı.
Öylesine güzel bir beyazdı, öylesine güzeldi işte.
Beyazım vardı benim, sadece benimdi
Siyahlığımla bir başka olurdu hani.
Sevdiğine inanırdım beni çok.
Bilmiyorum, yanıldım mı acaba?

Artık sabahlarım mesaj beklemekle,
Geceler ise beyazı düşünmekle geçiyor.
Ne bir mesaj geldiğini görüyorum,
Ne de düşüncelerimin bir yere vardığını.
Ellerim titriyor, kalbim sıkışıyor,
Ama aklımdan bir türlü çıkmıyor.
Gözlerim doluyor, o bunu göremiyor
Benimle konuşmak bile istemiyor
Sanırım o beni, artık hiç sevmiyor.

Ne zaman yaşadıklarımızı hatırlasam,
Hep bir parçam eksik, yarımım sanki
Bedenim bile artık benden şikayetçi
Anlam veremediğim onca şey var ki,
Düşüncelerim beni esir almış sanki.
Canımı yakan o duygular,
Siyahlığıma bir parça olmuş…
Hissizliğim, bir ben olmuş.
Kendi bedenimde, kendi ruhumu kaybetmişim,
Haberim bile yokmuş.

Karanlıkta kaybettiğim ruhumu,
Aydınlığında aramalıyım.
Bana bir ışık göster, bir umut ver bana
Kaybolmak istemiyorum bu karanlıkta
Aydınlığında yaşamak istiyorum beyazım,
Ben seninle olmak istiyorum,
Ben beyazımın siyahı olmak istiyorum.
Seni bekliyorum,
Gel.