Beyazım Beyazım ...

Beyazım Beyazım Beyazım

Aklım firar etti ruhumun derinliklerine. Gel, bul bulabilirsen. O sonsuz benliğimde kayboldu düşüncelerim hislerim.Cesaretin varsa hadi gel sende kaybol bende. Öyle derinlerdeyimki tüm renkler saklanmış en diplere. Benim aradığım renk beyaz, en koyusu siyahta buldum beyazımı taa dipte. Ben kimsenin ulaşamadığı noktada beyazımı, kendimi, seni buldum

Sayın saıre muhtesem sozlerle donatmıssınız sıır dızelerınız sızı gonulden kutlarım umarım aradıgınız mutlugunuzu bulmanızı dılerım sııre tam puanımla selam ve sevgılerımle

Güzel şirinizi
Begeniyle okudum

Çok hoş-)

süperdiniz

HÜZÜN BOYUNCA ARTARAK AŞK YÜKLÜ BULUTLAR GEÇER KALBİN GÖKYÜZLERİNDE . İŞTE DURDUĞUN YER ORASI TA BEYAZIN EN DİBİNDE . SEVGİLERİMLE .....

Gece ilk önce kirpiklere düşer . Ben ise ışığın ısrarlı adımı sormasından hoşnut değildim . Garip bir öfke ile sana sarıldım . Lakin mevsimin rüzgarında savrulan ben , sürekli ıssızlık aradım .

Sen şarkı bilirmisin hiç . Ben en son oyuncağımı kırarken söylemiştim . Televizyonda bir savaş filmi vardı . Yalnızlığı böyle öğrendim . Birde yerdeki yaprak ölülerinin fısıltısı .

yıllardır koyu sis içindeyim
duvarda salınan
rüzgarsız bir pelerin

Garip zamanlar düşündüm sonra , gitmenin olmadığı . Bilmek ve bildikçe derinleşen bir özlemle , sana sunulacak ne varsa yaşama dair ... Hepsi senin olmalıydı .

Gece ısrarını sürdürürken , cama vuran arka bahçenin tinerci çocukları periler ölürken özür diler deyip birbirlerini ölesiye dövüyorlardı . Bak dedim daha sonra , periler yakışmaz bu dünyaya , öyküsü kalsın aşkların . Olur abi dediler . Oysa bir peri az önce göz kırpmıştı gözlerimin içine . Doğrusu bir sevdaydı şüphesiz yaşamı sürdüren .Yanılgımdı belkide uzaklık . Yakınlaştıkça sana korkunç bir soluma istenci doğuyordu ciğerlerime . Meğerse uzun zamandır çekmemişim temiz bir havayı , seni düşüne düşüne .

Eski yazılar hatırlatıyor , parmak ucuna batan iğnenin sızısını . Birde eski yüzler silinmek üzere olan . Oysa sana demiştim ya çocukluk aşklarının unutulmayacak yüzleri olmalı . Zaman geçtikçe silikleşen en değerli olmaz mı hatırladıkça . Ben hala gözlerinde bu noktaya bakmaktayım .

Ne kaldıysa sevdaya dair avuçlarımda , her ölümlü sabahın ardından seni duymak isteyeceğim .







Nasıl bir ışıktı beni yazgımdan sürükleyen
Öykündüğüm bir gülüşle sana kandım kadın
Kuruyan dudağına sığınmışım
Şaşkın ve istekli bir mülteci incinişleriyle

Belki de aşk bir teslim oluştu , belki de isyan . Ama en çok sevdadaki senin tanımını sevdim . Bilirsin her yüzün bir öyküsü vardır , her öykünün bir yüzü . Senin öykünde olmak yaşamla anlamdaş . Senin renginde olmak , seni yazmak ; yani sen olmak diyorum , denize koşan sular gibi . Aktıkça yorulmak güzel . Senin sevdiğin güller kadar .

Ben hiç ben olmadım . Değer verdiğin yürek attıkça , kederde kaybolur . Sen gülümse yeter – sen gülümse ve özümse – ve güle benze –Bende güleceğim .

Sokakta garip giyinişli bir adam , ak saçlarının üstünden , penceredeki sevgilisine -sana ne verebilirim , bir çok ölü düşten başka – derken ağlıyordu . Ben ise esen rüzgarda seni dinliyordum .

ben seni
bir mevsimin kanat yelinden tanıdım
suretine saklanmış
sürekli iz bozan
doğu sesinle
düştükçe saçlarının üstüne
yağmurun parmak izleri
eteğinde yıldızlar un ufak
ve kuzey boyunca
senden arta kalan her şey ...