bir akşam daha aktı içimizden.
bir güvercin bir güvercine karıştı.
güvercinlerle İstanbul a iniyor insan
incecik bir yol yalnızlık,
ve benim hiç sevinçlerim olmadı.
beyazıd meydanı kalabalık
içten içe geçerek parke taşlarının
her damlası İstanbul olan
beyazıd camii avlusundaki şadırvanın.
secdelerle teyellenen yalnızlığımı
bırakıyorum meydana,
meydan almıyor.
gövdeme sığmaz meydan..
hatıra fotoğrafları doluyor pozlardan
ve genç bir kızın tebessümünden
İstanbul düşüyor…
mustafa kaya / istambul
14.08.2005
Kayıt Tarihi : 15.8.2005 07:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)