Ariflerden bir erdi,Beyazıd-ı Bestami,
Onun adını verdim, okuduğun destanı,
Günlerce yol yürüdü, kırkbeşinci hac için,
Sordu ona bir kişi, gelirsin her yıl niçin?
Mekkenin kapısında, kesti onun yolunu,
Kılıcını gösterdi, kaldırarak kolunu,
Başladı etrafında, dönüp tavaf etmeye,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta