Beyazı Şiiri - Ahsen Tosun

Gönül ol eğrilince baş hu mizanında!
Huyumu süzse şerbet suyuna dimdik
Köprümdür hoyrat; gurur deryasınca
Dalgaları kırılıyor her karada o yol olunca

Yokuş hürmetine uzun zamandır Elif
Kan fışkırtacak sanki kalbi saf saf
Deruhte etme o ben; damarın dardır
Ne o ben ne bu ene, taptığın ilahı kendin zannetme

Gönül ol eğrilince baş hu mizanında!
Toprak nuru yerlerde, aşsa
sözü huşuluk secdede
Lal mi hilal mi gecelerce
ağarttığın göklerde
Kendi beyazını kır da yücel