Beyazı Sevmeyen Şiir Şiiri - Tamay Önal ...

-Kar mı yağıyor?
-Hayır beyaz
…….Kar yağmaz ama
………Sabah kalktığında
………….Yerler bembeyaz olur bu yabanıl diyarda”
-Kırağı mı, don olayı mı?
-Bilmem her neyse adı ama hiç sevmiyorum beyazı
-Öyleyse hemen anlat bana
………Anlat ki
………….Anlayayım
………………Beni bu kadar üşüten tensel ayazı

Anlatmayacaksın biliyorum
O nedenle anlatabilmek için senden izin istiyorum.

Aşkım,
Aslında kar bizim memlekete yağar
Burgulana burgulana
Deleceğini zannederek toprağı
Ama
Çapaklı kirpiklerde donmuş birer damla olur
Çıplak çocuk tabanlarında yolculuğu son bulur
Sızının rengini alırken daha da soğur
Soğurken kızarır
Kızarır
Kızarır da beyaz yağdığını sanır

Bak aşkım,
Aslında kar bizim memlekete yağar
Döne döne
Dolana dolana
Donatacağını zannederek insan ruhunu…
Tenini satılığa çıkarmış
Kaldırım çiçeklerinin saçlarına yapışır
İncecik bacaklardaki titeşimi artırır
Damgalı kalçalarının üstünden mazgallara düşer
Utancın rengini alır
Morarır
Mararır da beyaz yağdığını sanır….

İnan aşkım
Aslında kar bizim memlekete yağar
Salına savrula
Tipisiyle
Ayazıyla
Kapatacağını zannederek açlığı
Çatısız dam altında gam kavuran
Ateşsiz ocaklara…
Emperyal planıyla önü tıkanmış,
Işığı çalınmış çıkmaz sokaklara,
Anlamını bilmediği duaya amin diyen dudaklardaki cahil noktaya
Yorulmadan
Nefes almadan
Mola vermeden yağar
Soldurduğu umudun rengini alır
Sararır
Sararır da kendini beyaz sanır.

Dedim ya aşkım
Aslında kar bizim memlekete yağar
Bile bile
İsteye dileye
Acımadan zalimce yağar
Bulgur aşlarının buharını dondurasıya
Kızaklara kendisini koşan babaların bıyıklarından
Buz olup sarkasıya
Anaların kasığındaki sancıya kılıç olup saplanasıya
Çocuk gamzelerinde çiban olup kanayasıya yağar..
İşkencecinin ellerindeki kılın rengin alır
Kararır
Kararır da
Kendini beyaz sanır

Ve ben aşkım
Evet ben
Yüzsüz yüzümdeki güzelliğime bir iki sürme çeker
Marmara kıyılarından mavi mavi bakarım
Rengine renk katan insafsız karlara…
Kardelen olur sunarım kendimi sana
Kalmışsa eyer aşkla çarpan bir çarpan yerim
Pembe bir dudaktan
Çapkın bir ıslık seçerim
Arkamda bırakırım kristallerdeki karayı
Moru bilmezden gelir
Sarıyı savurur
Kırmızıyı ötelere iterim
Dantel derim kar tanelerine
İpek derim
İbrişim derim
Severim
Çok severim
Şair olur şiirler de söylerim

Ve de son nefesimde
Sarıyorlarken bedenimi
O “hiç sevmiyorum” dediğin beyazın
………………………………..En istenmezi
………………………………..En üşüteni
………………………………..En tertemizi ile…
Bil ki
Bil ki

Seni sevgililerine bırakacak kadar
Sevmişimdir aşkın kar, kor ve kristal halini….
Sakın ağlama e mi?