Beyazı sevişim
Bebekliğimle başlar….
Beyaz kundakta,
Annemin ak sütüne biterdim,
Doyamazdım..
Siyah önlüğüme inat,
Bembeyaz yakamı severdim ilkokulda
Kirletmeye kıyamazdım hiç…
Beyaz düşlerle büyüdüm,
Gençliğimde bile pembeleşmeyen
Ve
Sarı açan bir Çiğdem’i
Bembeyaz gelinliğe bürüdüm de sevdim..
Bütün renkleri açtıran,
Siyahı yenen beyazı sevdim,
Kırkında saç tellerim gibi..
Tenimi okşayan,
Anamın beyaz türbanını,
Yanağıma batan,
Babamın aksakalını sevdim
Canımı hiç acıtmayan….
Bir kâsede pekmezle çırptığım
Karları sevdim, kışların hatırına….
Kar beyaz ölümü sevdim yaratandan ötürü
Çünkü;
Kefenin rengi beyaz….
Kayıt Tarihi : 16.8.2005 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğumdan ölüme, iki nokta arasındaki insan profilinin evreleri, beyaz zeminde beyazlara bürünmüş… Tebrikler…
Mehmet Lütfü Aydın
çünkü
kefenin rengi beyaz...
__yüreğinize sağlık çok güzeldi
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (14)