Beyazı karaya boyayarak anlatıyor yüzünü

Kokusu vuruyor,
nazlı nazlı pencereden esen yabancı rüzgarla fesleğenin,
sıcaktan ağlamaklı tenlerin zamanında ve şimdide
bakışlarım öyle dalmışken uzağa,
mum alevinde pişirilmiş kalemle çiziyorum kaşlarını gizli defterime...
hızmanı burnunun sol yanında, yarım yamalak hatırladığım...

İçini çekermiş gibi
tülü savuruyor rüzgar; ooof oof.....
kadehime ortak oluyor, yalnızlığıma ortak.
kağıda yüreğini koyuyor, beyazı karaya boyayarak
içini çekermiş gibi; ooof ooof...
mum ışığı; sarıya, griye boyuyor odayı, karanlığı
kelimeler dolanıyor, hem utanıp hem heyecanlandığımız söylerken
kelimeler odanın dört bir yanında.
ya odanın dört bir yanı, konuşsa rüzgara neler anlatır neler.
ama rüzgar kokularını getirerek çiçeklerin, fesleğen ve yaseminlerin içini çekermiş gibi, aaah ah,
benim gibi nasıl içlenir; oooof oof......