bize göre deil ki;
siyaha beyazsın diyebilme cürretini gösterebilmek.
ya da yoksula olmaz hiç diyemedik ki
çirkine güzel deyip sevmedik;
duyguları hiçe sayıp.
yürüdüğümüz kaldırımlara toprak diye serpmedik SEVGİMİZİ...
zalime pekala demedik mesela.
harama el sürmedik en önemlisi
sevdiğimize bile eğilip,bükülmedik
evet eğilip hiç bükülmedik...
ondan doğrudur ya alnımız
Yüzümüze bakamayan eski şarkılar da kaldı artık
yalnışlarımız...
biz bu şehırde yeşermedik ki güzelim
sahte insanlarla güreş tutalım
yalanlarıyla yolumuza ışık yakalım
o yuzden dedım ya bu şehir yaramaz bizeçakalların,riyakarların arasına girmedik
esir etmedik sevgimizi yalan zindanlarında
yabanın yuvasında bağ kurmadık duygularımızla
dedim ya sevdik;
ama eğilip hiç bükülmedik
çünkü,yeşerdiğimiz kırsalımızda bunları öğrendik
dedim ya biz böyle görmedik
o yuzden dağlara gitmeli
sevmeyi kırlarda çiçeklerden öğrenmeli
temiz havayı çekmeli içine,
belkide dürüst olabilmek için
sana umutlarımı yüklemedim elbet
zamana ihtiyacı vardı suistimallerinin.
hasretlerimi kısa bir perde gıbı asacaklar duvarlarına ya
o yuzden unutma baharları sende
nereye gidersen götür yüreğinde
sende kalsın boyası dökülmüş şehirler
ben kırsaldaki sevgileri özledim.
dedim ya biz eğilip bükülmedik ki güzelim
yakışan neyse yüreğimize onu söyledik
büyüklerımızden böyle öğrendik
sevdamızın yüceliğine diz çöktük yeri gelince elbet
ama sadece allaha secde ettik.
utanmadık,örselenmedik,tek damla gözyaşı dökmedik kahpe sevdalar için
gösteriş örtüsünü giyerek üzerimize...
dürüstlükten ödün vermedik
sineye çekmedik ufacık yalnışlıkları
tesbih tanesi gibi dizdik hatalarımızı
yeri gelince sulh ederek
bize göre deil dedım ya güzelim
bu şehır saf sevgilere göre çok fazla lüksduyguları hap niyetıne hapsetmıs
karanlık kuytu sokaklarına
şimdi söyleyin o yare;
ben bu şehirden deilim.
köylerde dağlarda gezen
hep o yalnız BEYAZ küheylana özenirim
ne hüzünler dökülmesini isterim sevildiysem eğer
ne de gereksiz muhabbet türküleri çalınsın yalandan
dedim ya eğilip,bükülmedik sevdamıza
kutsamadık onu sahte inançlarla
sadece güvendik...
ya da kaptırdık kendimizi haylazlığımıza
inandık bir nevi söylelenlere çarçabuk
biten sevgilerimize kaptırdık şiirlerimizi
inancımızı yitirdiğimizde kalemimizle dertleştik.
geçen zamana deilde;
harcanan sevgilere kaptırdık değerlerimizi
ama neşemizi hiç kaybetmedık
çünkü hakedilmedik,
bizi haketmeyenlere
şehirleri haketmedik anlıyacağın
kırdan geldik taştan kalpler durağına
yalansız dolansız dünyayı gördü ılk gozlerımız
o yuzden sende bıraktım sevgimi
çekip gitmek en güzeli....
dedim ya eğilip, bükülmedik
ondan hep DOĞRU ATAR KALBİMİZ....
taki son nefesini verene dek
dedim ya;
hakedilmedik hiç bir zaman
bizi haketmeyenlere!
biz böyle dünyaya geldik...
biz beyaz küheylana hep imrendik.
MUTLU KAYA
28 Nisan 2010
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta