İlk önce
Ölümü tanıdı daha beş yaşındayken.
Hep öksüren, hep halsiz
Zayıfça kadındı annesi.
Bir gece yarısıydı;
Yatağından güçlükle kalkıp
Adeta sürünerek
Yanına gelmişti öksüren kadın.
Önce yorganını düzezeltti yavrusunun
Ellerini avuçladı bir eliyle;
Sonra saçlarını okşadı.
Kızım yavrum diye okşuyordu
Öksüren kadın.
Gözünden sicim gibi yaşlar süzülürken;
Bembeyaz bir dünya vaad ediyordu
Minicik yavrusuna.
Tedavi görecek iyi olacaktı
Öksüren kadın.
Hep bir hayır seve çıksında
Bu amansız hastalıktan
Kurtulayım diye...
Her yeni güne umutla başlıyordu,
Kızı için yaşamalıydı;
Onun beyaz dünyasını
Kendi elleriyle hazırlamalıydı.
Babasını hiç görmemişti ki
Zavallı sarı kız.
Seneler önce kazada ölmüştü.
Hiç tanıyamadığı;
Sarılıp koklayamadığı babası
Beyaza kan damlamıştı.
Tek dünyası annesiydi.
Minicik üşlerinin;
Beyaz lekesiz dünyası.
Öksüren kadın yavaşça doğruldu;
Yavrusuna son kez bakıyordu.
Sarı kızının usulca alnından öptü;
Saçlarını okşadı.
Uykusunda gülümsemişti sarı kızı.
Sonra yatağına döndü...
Yine o ızdırap o acı başlamıştı...
Çaresizlik içinde kıvranıyordu öksüren kadın.
Sonunun geldiğini hissetmişti.doğrulmak istedi
Kollarını sarı kızına uzatarak;
Ama başaramamıştı.
Önce kolları yana düştü,
Sonra başı.
Öksürüğü geçmişti birden;
Dudaklarında ince bir sızıntı
Beyaza kan damlamıştı.
O gece
Mutlu uyudu sarı kız.
O gece annesi öksürmüyordu,inlemiyordu.
Ogece bir başka öpmüştü alnından;
O gece bir başka okşamıştı saçlarını.
O günlerde bilmediği
Bazı başka şeyler vardı.
Beyaz dünyadan başka şeylerin
Yalnızlık olduğunu
Büyüyünce anlıyacaktı sarı kız.beyaza kan damlamıştı.!
Kksüren kadın hep anlatırdıya!
Sevmeyi öğretirdi;
Affetmeyi öğretirdi.
Belki kendisi affetmemişti ama
Sarı kızına affetmeyi öğretti.
Hep güzel şeyler anlatırdı
Öksüren kadın sarı kızına.
Ve
Sarı kızı saçlarını okşuyordu
Öksüren kadının.
Öpüyordu annesinin kurumuş,
Hissiz yanaklarından.
''Kalk anneciğim ''diyordu.
''İyi amcalar geldi.Amcamda gelmiş''
''Bak''diyordu''bak dayım,teyzem,halam da burada''
''Ne olur beyaz dünyamıza gidelim''
Diyordu sarı kızı öksüren kadına.
Ama
Beyaza kan damlamıştı.
Beyaza kan damlamıştı...
Kayıt Tarihi : 2.10.2006 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zengin bir ailenin güzeller güzeli kızı; şoförlük yapan komşu oğluna aşık olur.Evlenme çağına geldiklerinde aşık şöför delikanlı zengin kızını allahın emri ile istedir.Ama şımarık ve sevgi nedir bilmeyen zengin aile kızı vermez ve komşu aileyede hakaret edip onurlarını kırarlar. Bundan dolayı şöförün aileside zengin kızını istemez.Ama aşk bu ferman dinler mi? İki genç bir gece kaçıp evlenirler.Başka bir şehirde iş bulan delikanlı mutlu bir yaşam sürmektedir. zengin kızıda mutludur.Ta ki o elim kazaya kadar.(Bu arada doğmuş olan dünyalar güzeli sarı kız da aile büyüklerinin taş kalplerinin yumuşamasına yetmemiştir) .Genç eşinin ölümünden sonra yetersiz beslenme ve üzüntü genç kadının kanser olmasını sağlamıştır.Küçük bebeğine bakmak ve rahatsızlığı nedeniylede çalışamayan genç kadın komşularının verdikleri ile hayatını idame ettirmekte iken gücü tükenir Rahatsızlığıda tedavi edilemediğinden genç yaşta hayata gözlerini yumar.
TÜM YORUMLAR (1)