Çantasında teodor kasap diyojeni taşırdı vira, yanındaki arkadaşıyla konuşmalarından işittim, mine opereti varmış, nevi muhlis, hafif kalkmış kaşlar ve bir gülümseme ile birlikte edalıydı bakışı..
Gençliğimizi omuzlarına koyan kader denen şey bu cellatlık niye?
Keramet ahraz yoksa susmayacak dilim, bi yürüyüş bu illegal eylemler de direnişim..
Gidenlere ihtiyaç duyanlara,
Gözler fısıldıyorsa dudaklar yerine alıp, çıplak bedenler yorulmuş olmaz mı?
Yalnızlığın ihtişamı çantasında, bu sebeple hafif çatmış kaşlar ve bir gülümseme ile birlikte edalı bakışı.. Yalınayak beyaza basan kadın..
Kayıt Tarihi : 11.12.2020 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!