Beyaz Zenciler Şiiri - Fethi Akın

Beyaz Zenciler

Beyaz tenimde kara bir hüzün,
gölgem bile yabancı bu sokaklara.
Kelimeler ağır, yüklenmiş taş gibi,
adımlarım yankılanır soğuk duvarlarda.

Görünmeyen zincirler var ellerimde,
özgürlük bir düş, ulaşılmaz göklerde.
Bir çığlık yükselir sessizliğin ortasında,
kimse duymaz;
çünkü yokum adeta.

Beyaz bir zenci gibiyim,
ne aitim ne tamamen yabancı.
Ruhumun rengi karışmış tarihe,
her zerresi ayrı bir sancı.

Kimi zaman güneş olurum,
parlarım göz kamaştıran,
Kimi zaman gece olurum,
yıldızlarımı saklar karanlık.

Ey dünya!
Bu çelişkiyi kim yarattı?
Kime ait bu haksızlıkların haritası?
Bir zenci gibi yüklenmişim öfkeyi,
bir beyaz gibi gizlemişim sevgiyi.

Bil ki, her rengin gölgesi aynı,
aynı yolda yürür her yalnız ruhlu.
Beyaz ya da siyah fark etmez,
her insanın gözyaşı tuzlu.
23.07.2014-Fethi Akın