Beyaz ve İyimser Şiiri - Feray Çakın

Gecenin en karanlık olduğu anda dilim tutulmalı ay gökteyken
En dibine düşmeliyim sen olan ümitlerimin
İhanet diye birşey bilmemeliyim
Yada hiç geçmemeli yalanlar beynimden
Şiirler yazmalıyım,hayata bakan penceremde bir gül açmalı,içimde gülümsemeler
Bir bahar gibi gelmelisin bana ben seni beklerken
Gökyüzünün en uçsuz bucaksız yerinde bir yıldız parlamalı
Böyle yaşamalıyım diyorum.
Başucumda hep şiir defterim olmalı
Her sayfaya adımı yazmalıyım.
Hayallerim gökte bir bir yıldızlaşırken
Hiç bitmemeli ümitlerim.Sabrım,sevgim...
Böyle beklemeliyim diyorum.
Uzun zamandan sonra birgün ansızın gelip
Sessiz sedasız baktığında yüzüme anlamalıyım.
İçimden akan kanı görmemelisin
Duymamalısın yüreğimin feryadını
Ellerim titrememeli
Böyle kaybetmeliyim diyorum.
Git dersen gitmeliyim.
Beni arkanda hiç görmemelisin.
Sen bilmeden bakmalıyım sana köşe başlarından
Hergün hayalin geçmeli kapımın önünden
Sana benzeyenleri sen sanmalıyım.
Böyle kanmalıyım diyorum.
Yanımda bir yanınıda götürerek,sessizce ayrılmalıyım bu diyardan
Ben meçhullere karışırken,sen bilmemelisin
BEYAZ ve İYİMSER iki gül'den birinin solduğunu
Böyle veda etmeliyim diyorum.
Bir seher vakti kapım çalınmalı ansızın
Sen uykudayken,herkes uykudayken
Düşlerim,ümitlerim hepsi uykudayken
Ümidimi ismine gömmeliyim.
Gözlerim karanlığın içinde boşluğa bakarken
Hafiften yağmur çiselemeli
Dudaklarımda küçük bir tebessüm,yüzüm ise bembeyaz olmalı
Böyle ölmeliyim diyorum.