Ay kadar yakın uzaklar
ötelerde bir deniz, kayaların altında
çalkalanır ve duraksar içre hep.
asma, gökteki avlunun derin sarnıcının yanında
hem tekil hem de çoğul, hep başka başka.
ayrılık ustasının seyretmesi;
OL sun içindi düşerse yolu diye salkımın
bir zaman bolluğundan aşağıya
havadan suya, açıklardan çağırılınca.
kıyı ılık değil
salkımın taneleri beklemeli, iri gözleri,
henüz masumdur, kan olur tuz dudağın.
hoyrat ve nasıl da vuruyor, düş gibi
karartırken onu,
utangaç düşünceleri ve elleri.
Kayıt Tarihi : 19.12.2012 11:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Demet Taşocak](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/19/beyaz-ve-hafif.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)