Beyaz Undum Şiiri - Murat Öztürk

Bir Undum,
Serdiniz Sofraya Beni.
Ve Birden Unutuldum,
Döküverdiniz Üstüme Hayallerimi.

Toz Toz Beyaza Bürünmüştüm,
Su İle Mayaladınız Beni.
Önceleri Sadece Bir Tozdum,
Şimdi Hamura Buladınız Ümitlerimi.

Yoğruldum Hoyrat Ellerde,
Şekilden Şekile Soktunuz Beni.
Az Önce Şekilsiz Bir Hamurdum,
Şekil Niyetine Açtınız Yufka Yapıp Beni.

Kat Kat Yaptınız Dünyamı,
Dilimlediniz Enlemesine Hülyamı,
Yağladınız Bir Fırça İle Sevdamı,
Bir Tepside Bıraktınız Bu Son Halimi.

Bir Fırına Attınız Ve Kapattınız,
Kızgın Ateşte Saatlerce Yaktınız,
Bilmem ki Bana Neler Neler Yaptınız,
Kızarmış Bir Böreğe Çevirdiniz Beni.

Ateş Dağladıkça Ben Şiştim,
Şiştikçe Şekilden Şekile Değiştim,
Azıcık Kabarınca da Piştim,
Fırından Alıp Servis Yaptınız Beni.

Dilim Dilim İnce İnce Kesildik,
Biz Buğdaydan Kalan Son Nesildik,
Bıçak Altında Kalıp İşte Böyle Ezildik,
Servis Tabaklarına Bıraktınız Beni.

Aldınız Götürdünüz Bir Masaya,
Hey Baksanıza Bizdeki Bu Tasaya,
Müşteri Para Verdi Koydunuz Kasaya.
Bir Boğazı Doyurmaya Yolladınız Beni.

Suçum Un Olmakmış,
Midelere Dolmakmış,
Sonra Buğday Taneleri Gibi,
Yeniden Un Olmakmış.

Murat Öztürk (Sessiz-Sair)
19.10.2007