Hayat tatlı bir tebessümken dudaklarımızın kenarında
Bütün güvercinleri kurşuna dizdiler tek tek yuvalarında
Zeytin dallarından kafes yaptılar güneşin önüne
O güneş gül yerine dikenleri büyüttü yüreğimizde
Bire bin veren toprağa tohum yerine mayın döşediler
Sonra o toprakta çocukların büyümesini beklediler
Minicik ayaklara ağır gelen prangalar takıldı
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
