Beyaz tebesir Şiiri - Akin Bolattekin

Daha dün taburcu oldum hastahane`den.
Yoksa,
Hic cevapsiz birakirmiydim seni.
Hastahane dedim diye sakin üzülme.
Basit bir kirik iste.
Kral`in pesinde kostururken kirdim ayagimi.
Durumum iyi,merak etme.
Kral´da pek sessizlesti.
Kendini suclu hissediyor gibi.
Evin bir kösesine cekilip,sürekli uyuyor.
Tüyde dökmeye basladi bu günlerde.

Bütün aksamlarim evde geciyor.
Mum yakmaya basladim artik.
Aksam oldu mu,her bir köse rengarenk yaniyor.
Ve sonra,sazim hep elimde.
Zaten,en cok ona dokunur oldum bugünlerde.
Ilk aklima gelen senin sevdigin türküler.
Ve sonra benimkileri caliyorum.

Dostlar yüzümü unuttular sayilir.
Gecen gün Ilyas not birakmis kapiya.
Gelme artik diyor,arama sen.
Belli ki özlemis cocuk,sitem ediyor
Dile kolay,onsekiz yillik dost.
Herkes bizim gibi vefasiz mi?

Mahalle`de bir cok yeni komsumuz olmus.
Sizin evin üstünede tasinmislar.
Dörtte cocuklari.
Annen anlatiyordu;
Kücük kizlarinin gözleri seninkilere benziyormus.

Bakkal Cengiz`in karisi seni sordu.
Unutmadan selamini ileteyim.
'Cesur kizmis'diyor.
'Kalkti,oralara gitti'.
'Terör varmis,korkmaz mi? '
Güldüm gectim.
Sahi,nasil gidiyor ögretmenlik?
Cok zevkli olmali degil mi?
Günaydin cocuklar,beyaz tebesir.
Sonra,Atatürk`ü anlatmak onlara.

Buralarda agaclar coktan döktü yapraklarini.
Yagmurlar aldi basini gidiyor.
Hemen her gün yagiyor artik.
Yakinda karda baslar.
Anlayacagin, kis kapida sayilir.

Resmini koymayi yine unutmussun zarfa.
Bir daha ki sefere kesin yolla,tamam mi?
'Kizil yaptim saclarimi' diyordun.
Felaket meraktayim.
Sakin unutma.

O cok sevdigin kum saatimin,
Adini bir türlü koyamadigimiz Japon baligi`min,
Sazimin,
Kral`in,
Ve benim.
Cok selamlarimiz var sana.
Gözlerinden öperiz ögretmenim.
Sevgilim....