Beyaz Siyahlar Şiiri - Fuat Polat

Sen beni bir yabancı gibi sevdin
Bazen nefret ettin bazen geri döndün
Ben seni her daim yaşadım her daim sevdim
Gözlerini alırken gözlerimden
Hiç sordun mu: Neden sen?
Yalnız yaşarken ben
Sen hiç uyudun mu?
Vicdan azabıyla kaldığın gecede
Sırtını döndün mü hiç resmime
Beni yatağımda, boş odamda seninle yaşatırken
Kokunu, sesini, gülüşünü ve gözlerini,
Unuttuğum geldi mi hiç aklına
Bu gece olduğu gibi tüm saatler içinde dakikalar
Her nefesi aldığım sol akciğerimde hiç çınladı mı kulakların
Bir kez olsun Fuat dedin mi kısık sesinle
Duydun mu bedeninde yüreğimin sesini
Ben neredeyim dedin mi hiç hayata
Gezdiğimiz günlere misafir oldun mu
Beyaz siyahlara sarıldığını fark ettin mi
Karanlıkta dolaştığımı bilircesine sokaklara attın mı kendini
Bir kez olsun yeter dedin mi acılara
Erkekleri alırken manavcı reşit amcadan
Yağmurların hiç senin için yağdığını düşündün mü?
Bıraktın, her şeyimi aldın gittin yalanlarınla
Gelmez oldun bir dahaki yarın
Harflerle sevgime hükmettin biliyorum
Çocuk sevgim bana yetti ama sende tükendi
Bil ki ben senin için vardım tüm papatya fallarında
Bize gül veren aileyi tanımıyordum bile
İnansan da inanmasan da
Burcumda bile seni yaşadım..