Beyaz sayfalarla aydınlanırdık

Her ne kadar
Gözümüzden dökülüp
Yanaklarımızdan
Süzülmese de damlalar,
Ruhumuzda oluşan
Gözyaşı denizinin
Derinliklerinde boğulduk

Biz “gözyaşsız” sevmedik hiç
Suskunluğumuzda gizledik
Acılarımızı, aşklarımızı
Ne çok haykırırdık biz,
Damla damla düşerdi cümleler;
Siz, garipliğimize yorardınız…

Hep kalabalıklarda yaşardık biz
Oysa ne kadar yalnızdık
Ne kadar suskun, sessiz
Siz, kalabalığımıza kanardınız

Öyle ki biz;
Karanlığa boyalı odamızda
Beyaz sayfalarla aydınlanırdık…