Beyaz Sayfa Şiiri - Nurcan Erarslan

Sen belki de bende beyaz bir sayfa olmak isterdin
Yeni, adım atılmamış.
Çekici, ne yazılacağı bilinmeyen.
Masum, fethedilmemiş.
Esrarengiz, görünmeyen.
Mağrur, konuşmayan.

Ve sana yüklediğim değerle çizik bile atmaya kıyamamamı beklerdin bir ihtimal
Hep böyle kalmanı sağlamamı
Sana toz konduramamamı falan

Halbuki sen benim karalama defterimsin
Bilir misin üzerine en çok konuşulan ve yazılan en değer verilenlerdir hep
Nasıl en beğendiğin kıyafet hep giydiğin olur ve ilk o yıpranırsa...
En güzel olsun istediğine çok emek verilir çok vakit harcanırsa...
En sevdiğin dost daima aranır, durmadan ona anlatılırsa...

Eğer hiç dokunmasaydım sana
Tıpkı hiç görmemiş, tanımamış gibi
Nasıl yaşayabilirdim seni?
Ne anlamı olurdu sevmemin?
Neresi eğlenceli olurdu ki!

Evet, belki yine de beyaz bir sayfa olmak isterdin ısrarla
“Benim defter bayağı kabardı” diyorsun sitemle
Farkındayım...
Özür dilerim; vazgeçemeyeceğim.