Beyaz Sabır Çiçeğim Şiiri - Ferhat Çetin

sadece beni anla diye yazdım bu şiiri,
öyle istedim..uykusuzdum çünki,
terkedilmiş bir şarkının son nağmeleri olsamda
sahil kenarlarına atılmış
aslında ne kadar zor biliyormusun seni okumak
seni anlatmak,labirentli,oooo,
sayfanın ilk başında,
aşık olunmazki diyordun şimdi kırk yaşında
ilk sayfası olmuştu kitabımızın tanıştığımız ilk gece
saygılar sana diye yazmıştım hani,
muhteşem şahsınıza,
beni tanı istemiştim antoda
gördümki sen bir alfabenin sesli harfleriydin
bense sessiz… a… dan z…. ye..
kaçmak istedin hemen,bende gitme demiştim,
hadi kal…. nereyeeeee..
muazzam bir manzaraydı gözlerin
doğanın en yeşil köşesinde bir yerde
yüreğindeki saçlarıyın dağınıklığı vardı yüzünde,,
ben de ağladım,,
acılı gözyaşlarımı ilk sen görmüştün,ayşem
ama yağmur gibi düşen gözyaşlarını gördüm..
birdenbireeee,
acılar yaşamıştın belli oluyordu çizik çizik kalmış yüzünde,
sendemi ağlıyorsun diye sorma bana sakın,
ayşemmmm..
çünkü bu kul böyle yaşıyordu her cece
lakin yalan olmazdı hiç sözünde
maviliğini yitirmiş bir ökyüzü gibiydim,,
sana rastadığım o ilk gecede,
mavidende mavi sen değilmiydin
yazdığın hecelerde,
umudu sonsuz uykuya dalmışken kalbim
işte sen çıkageldin,
görüşelim toprağım demiştin.
belkide amorti bir sevda gördün bende,
ilk bakışta,,
ama anlattıkça çöpe atılası acılarımı,,
bir offf çektin derinden,zavallısın der gibiydin
ama sende evliydin ayşemmmmm,

söylesene…….
beyaz sabır çieğim söyleeeee,
toprağınmıyım sadece,
sabah kahvaltımsın şimdi güneş doğacakya ya,
sevsen nolur,olsan benim kaderim,,