Beyaz hüzün derdi kimisi adına ,
Yağıyordu işte önüne geleni süpürürcesine.
Kuruluyor topraktaki tahtına,
Kimine matem, kimine sevinç katarcasına.
Tek tek süzülürken semadan,
Bir ışık düşer adeta etrafa ,
Saf ve sakindir zira,
Tek renk , bin desen .
Tüm renkler sende erimiş gibi,
Tüm kainat seninle safi,
Tabiat sana muhtaç , sen tabiata ait.
Şimdi hüküm sende mahfi.
Gülüşmelere takıldı bir küçük zerre,
Tatlı tatlı gıdıkladı sonra.
Yer değil, gök değil, zerre kaybolunca,
Başladı beyaz rüya.
Nur Ünlü
Kayıt Tarihi : 4.6.2021 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!