Yeni evliydi ziya hoca. Karalık’ta bir ev bulmuştu. Ev uzaktı ya, okula olsundu." Kadı kızında bu kadar kusur olurdu “diye teselli buluyor, okuluna her gün yürüyerek gidip geliyordu.
Gözü bir araca takılırdı her gün hocanın. Reno marka beyaz bir araçtı bu. Komşu evin önünde, öylece süzülüp dururdu.
"Allah’ım hiç bir şey istemem senden, böyle bir arabam olsa yeter diye "Ziya hoca, her gün dualar ediyor, yayan okula gidip geldikçe yoruluyor, yoruldukça böyle bir arabayı daha da çok istiyordu.
Eski bir modeli, Renault’un TL sürümlü bir aracıydı gördüğü. Hiç te araçlardan anlamazdı ziya hoca. Zaten ehliyeti de yoktu onun. Gerçi alsada bu aracı kullanamazdı.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta