Beyaz Perde Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Sahiden ölüyordum günün birinde
Beyaz bir perde açıldı,tavanın üzerine
Sinema sahnesi gibi beyaz bir perde
Film şeridiyle hayatım gözlerimin önünde
Sığdırmıştın kendini filmin her karesine
Bir acın giderken, başka bir acın serildi önüme
Yer yok muydu sanki hayatımda başka kimseye
Benzemiyormuş kimsenin verdiği acı seninkine
Yalnız senin acıların vardı, film şeridinde
Diğer acılarsa yele karışmış yele,uğramadı bir kareye
Tek senin acıların işlemiş demek ki iliklerime
Kurtulamadım senden, son nefesimde bile
Ramak kalmıştı gökyüzüne süzülmeme
Nasıl döndüm bilmiyorum geriye
Sahne kayboldu, kızarken doktor hemşireye
Yeniden can gelmişti gidemeyen bedenime
Keşke dönmeseydim keşke geriye
Tekrar ölürken yine geleceksin film şeridime
Burada soramadım belki bir gün mahşerde
Kastın neydi, niye bu kadar canımı yaktın niye
Zaten amacın canımı yakmaktı sadece
Mutlu olman lazım, başardın, gurur duy kendinle