Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Dost tekrar merhaba. Siirlerinizin tadi bir baska guzel
've üzüntüler
neminde kalan
dahada büyüyen... '
Ahhh, o üzüntüler! Günleri zehir eder. Gel sair, unutalim gecmisi! Her gün düsünelim hikmetleri. Anlar unutturacaktir inan ki cekilmezlikleri...
Yüregine saglik, sevgili Hakan, düsündürdün beni.
Cok felsefii bir siir yazmissin yine kardesim, kutlarim.Sanki son siirlerinde bir seye,uzuluyor gibi bir hava sezinliyor insan.Sana uzuntusuz ve saglikli gunler dilerim.
nasıl olsa gunes gelır fona ve nemden de bır sey kalmaz gerıde.....
hersey degısır....:)
sevgıyle kal daıma,
perde düşer
ve yine üzüntüler,
hatırlarsın
kar tanesini,
avucunda
edindiği yeri,
soğukluğundandır
sıcaklığı
Ben sana ne diyeyim dost ben sana diyeyim bu kelimeler uçurdu beni harikulade....
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta