Her seher, her sabah bülbül ötüşür,
Kimi derdim dinler, kimi atışır.
Dikenler içinde gül de yetişir,
Beyaz gülüsünüz Cerrahpaşa’nın.
Hastaya şefkatle bakan o gözler,
Odaya girince gülüyor yüzler,
Gönlüme doluyor sıcacık sözler,
Sevgi selisiniz Cerrahpaşa’nın.
Ne gündüz yorulur, ne de geceler,
Duyunca sesimi, başımda bekler,
İnsan değil, sanki “beyaz melekler”,
Canı, ruhusunuz Cerrahpaşa’nın.
Ölsem de dünyaya bir daha gelsem,
Varımı, yoğumu, sevgimi versem,
Acılar diniyor rüyamda görsem,
Can damarısınız Cerrahpaşa’nın.
Bitmez “hemşirem”, övgüler bitmez,
Sizi anlatmaya sayfalar yetmez,
İnsana yapılan hiç boşa gitmez,
Pembe gülüsünüz Cerrahpaşa’nın...
Kayıt Tarihi : 10.1.2012 12:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/10/beyaz-melekler-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!