Saçlarının her teli bana mutluluk sağlıyorsa,
ben bıraktım kendimi,
senin o ak saçlarına.
Ruhumu okşadıkça kar beyazı saçların,
kendimi ulaşılmaz bir deryaya,
yüreğimi ise sönmüyecek,
bir kor ateşe bıraktım.
Gel yüreğimin sahibi,
sevdanın en büyüğü bu yürekte.
İçine girip kaybolmak istiyorsan,
zinciri kırdım..
Yaşamak istiyorsan en güzelini aşkın,
ben sana bütün kapılarımı açtım.
Bu denli sana mutluluk veriyorsa bu gözler,
senin için kör olmaya hazır,
BEYAZ MELEĞİM...
Kayıt Tarihi : 29.1.2012 21:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!