Beyaz manolya Şiiri - Çetin Örnek

yıllar eskitmiş sen yanımı Melanie

daha,

daha sevmek istesem

zoruna gidecek

geçeceğin

bâkir toprak yolların

sevmesem

üzülecek yemyeşil orman tablosu

çünkü

senin imzan var efsane aşklar çiziminde

inkâr etsen de

hissediyor tomurcukta çiçekleri

ellerin ve tenini

sensiz,

yaprağını dökmeyecek güz gelse de

beyaz manolya ağacı

..

yanıltmaya aşina duygular

bu kez

yönümüz doğrusuna

ayinsiz secde ediyor

rüzgarlara karışan rayihanla gelecek diyor randevuya

hiç çıkmadığın

yüreğimin tam ortasına

yuvamızı ;

ruhumuza örülen

uzun ipek saçlarınla inşa edeceğiz birlikte

tanyeri başlangıçlı tazelenmiş sevgimizle/

ve sen Melanie

yine de imkânsızım

diyeceksin

hıçkırıklara karışan

elvedan

ile...